Mocne thrillery psychologiczne – TOP 10
-
„Zamknięte drzwi” Freida McFadden
Nora Davis jest specjalistką w dziedzinie chirurgii. Jest dokładna, jest pedantyczna, oddana swojej pracy. Unika zaangażowania, unika bliższych kontaktów i związków. Ma ku temu powód. Jest córką seryjnego mordercy. Kiedy w jej otoczeniu zaczynają ginąć kolejne osoby, a zbrodnie przypominają te dokonane przed laty przez jej ojca – Nora przestaje komukolwiek ufać. Nawet samej sobie. Thriller psychologiczny z motywem medycznym, który zostawia czytelnika z szeroko otwartymi oczami i obgryzionymi paznokciami.
-
„Dom głosów” Donato Carrisi
Donato Carrisi jest niekwestionowanym włoskim mistrzem prawdziwych, pełnokrwistych dreszczowców – jego powieści przerażają, paraliżują, wywołują ciarki niepokoju. „Dom głosów” to opowieść o przerażającej psychologicznej rozgrywce między pacjentką a jej wyjątkowym terapeutą. Pietro Gerber zwany usypiaczem dzieci, specjalista od hipnozy i psycholog dziecięcy, który mierzy się z traumami swoich małych pacjentów rozpoczyna właśnie terapię, z której sam nie będzie potrafił się wyzwolić.
-
„Siedem lat ciemności” Jeong Ju Jeong
Mocny thriller psychologiczny południowokoreańskiej pisarki, historia chłopaka, który nosi piętno swojego ojca-mordercy. Nie ma dokąd uciec, lata mijają, a jego przeznaczeniem jest skaza i cierpienie za przeszłość. Kiedy wydaje mu się, że w końcu znalazł azyl – ktoś znowu odnajduje go i postanawia zgotować piekło. Pozostaje jednak pytanie – co wydarzyło się tamtego pamiętnego lata nad jeziorem? Lektura intensywna i przejmująca, niespieszna, miejscami szokująca…
-
„Wzorzec” Karolina Głogowska
To jeden z tych nieoczywistych mocnych thrillerów, dreszczowców z przesłaniem, w których nic nie jest takie jak mogłoby się wydawać. Historia pewnej zbrodni, historia pewnej fundacji i ludzi z nią związanych. Opowieść o przemocy, jej ofiarach, o pozorach jakie się tworzy. Nie ma w tym thrillerze banałów – jest nowocześnie i dynamicznie, każdy szczegół ma swoje miejsce, a tło sprawia, że zanurzamy się w lekturze z prawdziwą przyjemnością. Natomiast posmak opowieści zostaje z nami na dłużej.
-
„Krew z krwi” Przemysław Piotrowski
Opowieść ponura i bolesna, bardzo emocjonalna, bezkompromisowa, jak na twórczość Przemka przystało. Pięcioletni synek Daniela zachorował – diagnoza jest jednoznaczna. Żona odchodzi, bo nie potrafi poradzić sobie z bólem. Świat Daniela sypie się w posadach. A na dokładkę ktoś w jego okolicy zaczyna zabijać na modłę zbrodni dokonywanych w książkach spod jego pióra. To bardzo mroczny thriller psychologiczny, w której to gra pozorów pełni tę najważniejszą rolę.
-
„Tylko przetrwaj noc” Riley Sager
Ona, on, samochód, droga przed nimi, a wokół nich – same kłamstwa. I nawiązania do filmów Alfreda Hitchcocka. A wszystko to na początku lat 90., wokół opowieści o dziewczynie, która być może musi jakoś wyzwolić się spod sideł potencjalnego seryjnego mordercy. W tej powieści liczy się nastrój, liczy się napięcie, liczą się nawiązania i metafory. Sager jest mistrzem gatunkowej dekonstrukcji, świetnie operuje przestrzenią i znajomymi motywami. Całość jest pogmatwana, pokręcona, wypełniona po brzegi suspensem, z którego trudno się otrząsnąć nawet już po zakończeniu lektury.
-
„W otchłani” Katarzyna Wolwowicz
Historia Weroniki, która zakochuje się bez pamięci w starszym mężczyźnie i niby wszystko jest idealnie, ale… jednak nie jest. Powieść żongluje motywami przemocy psychicznej, uzależnienia, motywem gas lightingu i pozornie nieistotnych kłamstewek, które rozrastają się w sekrety nie do opanowania. Wisienką na torcie jest tu motyw śledztwa i tajemnicy sprzed lat, i zakończenie, które zupełnie zbija z tropu. Od początku do końca trzeba mieć oczy bardzo szeroko otwarte.
-
„Apartament” Izabela Janiszewska
Autorka, która co rusz udowadnia, że potrafi rozbroić czytelnika i podrzucić fabułę pogmatwaną, szaloną i zupełnie nieprzewidywalną. Tym razem przenosi nas do luksusowego hotelu Wichrowe Wzgórza w Karkonoszach, w których romantyczny weekend miało spędzić pewne małżeństwo. Ale ona znika. I nikt z obsługi jej nie pamięta, znika z monitoringu. Według świadków – on przyjechał tu sam. To powieść-zagadka, fabuła-łamigłówka, w której liczy się każdy element, każde słowo, każde wychwycone spojrzenie. Mocny thriller psychologiczny, który aż prosi się o ekranizację.
-
„Nie zabiłam” Klaudia Muniak
Bohaterka, która od lat operuje na rozchwianych, niepewnych fundamentach rzeczywistości. Teraz ma szansę na wyjątkową terapię – terapię eksperymentalną, która ma wszystko odmienić. Trzeba tylko pamiętać o skutkach ubocznych. To jeden z tych thrillerów, które penetrują psychikę, przyglądają się z bliska ludzkim doświadczeniom, biorą pod lupę ludzką naturę. Nie jest to widok piękny, ale pełen cierpienia, bólu, emocjonalnego błota. To pasjonujący dreszczowiec, historia wielkich traum i próby ucieczki, zbrodni i śledztwa, a wszystko to z medycznym, smakowitym twistem, który spodoba się miłośnikom gatunku.
-
„Daisy Darker” Alice Feeney
Historia rodziny Darkerów, którzy spotykają się po latach z okazji urodzin seniorki ich rodu. Darkerowie zbierają się w komplecie w rozpadającym się domu babci na kornwalijskich klifach. Domu, który co kilka godzin zostaje odcięty od świata przypływem. Domu, w którym przyjdzie im rozliczyć się ze swoją przeszłością i tajemnicami. Mroczna powieść gatunku family noir, opowieść o rodzinnych sekretach, rodzinnych tajemnicach i zbrodni, która zostawia czytelnika z szeroko otwartymi oczami ze zdumienia.
A wy jakie mocne thrillery psychologiczne polecacie? Dajcie znać w komentarzach! Więcej artykułów znajdziecie na Empik Pasje w dziale Czytam.
Komentarze (0)