Jak wybrać deskę snowboardową?

Jazda po śniegu na jednej desce to w społecznej świadomości domena głównie młodych ludzi. Ale prawda jest taka, że jej początki sięgają 1964 roku. To wtedy Amerykanin Shermann Poppen, szukając nowej atrakcji dla swoich dzieci, postanowił złączyć dwie narty w jedną płaszczyznę. Pomysł spodobał się na tyle, że postanowił go opatentować, a następnie sprzedać jednej z firm. Trzy lata później wyprodukowano aż 100 tysięcy sztuk takiego wynalazku.

 

 

Nadciągającą modę szybko podchwycili inni, a przede wszystkim Jake Burton Carpenter. W 1968 roku 14-letni wówczas mieszkaniec wschodniego wybrzeża USA otrzymał tzw. snurfera, ale postanowił go nieco zmodyfikować, dodając ruchome pętle. To umożliwiło nie tylko chwilowy zjazd, ale niemal pełne, jak na tamte czasy, pokonywanie śnieżnych tras. W 1977 roku rozpoczął produkcję własnego sprzętu, a marka Burton do dziś uznawana jest za ikoniczną w tej dziedzinie.

Prawdziwym ojcem założycielem snowboardu, w formie jaką znamy dziś, był jednak Tom Sims. W 1977 roku stworzył pierwszą drewnianą, laminowaną deskę. Do Europy ten trend przybył nieco później. Pierwsze tego typu zawody na Starym Kontynencie odbyły się w 1986 roku w St. Moritz w Szwajcarii. W 1998 roku jazda na snowboardzie została włączona do programu zimowych Igrzysk Olimpijskich, a obecnie rywalizacja dotyczy aż sześciu konkurencji. Są to: half-pipe, slalom gigant, snowboard cross, slopestyle, slalom równoległy i Big Air.

 

 

Kategorie desek snowboardowych

Zanim jednak pomyślisz o Igrzyskach, warto wiedzieć, jak dobrać deskę adekwatnie do swoich umiejętności oraz potrzeb. Pierwszym kryterium, na jakie powinieneś zwrócić uwagę, jest kategoria deski, która określa nam przeznaczenie danego sprzętu. Wyróżniamy pięć typów:

• All Mountain (AM): deski uniwersalne, przeznaczone dla początkujących i poruszających się na stokach typowo rekreacyjnie. Wybierz deskę z tym oznaczeniem, jeśli nie jeździsz zbyt często lub dopiero zaczynasz przygodę ze snowboardem.
• Freestyle (FS): przeznaczone do robienia różnego rodzaju tricków. Dzięki niej możesz swobodnie wykonać akrobacje w snowparku, jak i po prostu szaleć na stoku. Umożliwia jazdę przodem i tyłem
• Freeride (FR): dla zaawansowanych użytkowników, którzy chcą spróbować prawdziwej wolności i pojeździć poza utartymi szlakami. Lepiej trzymają krawędzie przy dużych prędkościach, a wydłużony nose sprawia, że nie zagrzebiesz się w puchu.
• Jibbing (JB): pochodne desek freestyle. Są bardziej miękkie, trochę krótsze, a ich krawędzie są nieco bardziej uniesione. Taka konstrukcja ułatwia wykonywanie slide’ów na poręczach czy murkach. Tego typu deski przeznaczone są niemal wyłącznie do zabawy, bo osiąganie większych prędkości jest na nich dość trudne.
• Buttering (BT): jeszcze jedna odmiana desek freestyle. Tę z kolei charakteryzuje symetryczny układ (Twin Tip), ale dodatkowo skrócony z obu stron. Taki zabieg wykorzystywany jest w konkretnym stylu jazdy, polegającym na odrywaniu jednej części deski od podłoża, a czasami i oderwaniu całkowitym.

 

 

Jaki kształt deski snowboardowej?

W powyższym opisie padło kilka haseł, które wymagają rozwinięcia i również powinny stanowić podstawę przy dokonywaniu zakupu. Dana kategoria deski jest ściśle związana z jej kształtem, który odpowiada za to, jak deska zachowuje się podczas jazdy. W tym przypadku mamy do czynienia z trzema typami. Twin Tip to deska symetryczna, gdzie przód i tył mają jednakową długość, a środek ciężkości rozkłada się centralnie. Te rozwiązanie znajdziemy głównie w sprzętach typu freestyle, jibbing czy buttering. 

Deski wide są zdecydowanie szersze, a ich kształt wynika głównie z anatomii użytkownika, gdyż polecane są dla osób o dużych stopach (rozmiar powyżej 44), dzięki czemu nie wystają one poza obręb deski. Natomiast sprzęt freeride’owy najczęściej przybiera kształt directional, z przesuniętym środkiem ciężkości na tył, o niesymetrycznych końcówkach.

 

 

Jaki profil deski snowboardowej?

Jednym z najważniejszych czynników, który musisz wziąć pod uwagę przy wyborze, jest profil deski. To właśnie on odpowiada za to, jak sprzęt będzie reagował na nasze bodźce i czy będziemy mogli wykonać na nim dokładnie to, co sobie zaplanujemy. Przyjrzyjmy się zatem każdemu z osobna:

• Camber:  do niedawna wszystkie deski posiadały właśnie tę konstrukcję, czyli lekkie wgłębienie na samym środku. Dzięki temu można utrzymać stabilność jazdy przy większych prędkościach. Bardzo uniwersalny typ, ale jednocześnie wymagający nieco więcej wysiłku.
• Rocker: czasem nazywany też odwróconym Camberem lub „bananem”. Ma on płaską konstrukcję na środku, która zagina się dopiero bliżej końców deski. Daje to lepszą zwrotność i swobodę jazdy, trudniej też złapać na nim krawędź. Łatwiejszy w prowadzeniu od poprzenika, ale przeznaczony do wolniejszej jazdy.
• V-Rocker: podobnie jak w przypadku klasycznego Rockera posiada zagięcia na nose i tail, ale największe ugięcie znajduje się dokładnie pomiędzy wiązaniami. To swoista hybryda Cambera i Rockera, która w założeniu ma prowadzić się jak ten pierwszy, ale umożliwić zwrotność drugiego. W praktyce jest gdzieś po środku, więc raczej polecana jest użytkownikom doświadczonym, którzy szukają połączenia wyżej wspomnianych profili i stylów jazdy.
• Powder Rocker: wydłużony i podgięty nose, w stosunku do taila. Wszystko po to, by deska lepiej pokonywała mocno ośnieżone trasy, a zwłaszcza puch i wysokie muldy. Ten profil najczęściej spotkamy w sprzęcie przeznaczonym do freeride’u.
• Flat: płaski kształt, spotykany też pod nazwą Zero. Zagięcia występują dopiero na samych końcach. Bardzo dobrze trzymają krawędź, lepiej skręcają, ale osiągnięcie większych prędkości jest praktycznie niemożliwe. Nadają się natomiast idealnie do wszelkich akrobacji.
• Hybrid: na rynku znajdziemy także różne wariacje na temat profili desek. Jest to zdecydowanie temat dla doświadczonych użytkowników, którzy szukają czegoś nowego, dopasowanego idealnie do swojej techniki i umiejętności.

 

 

Jaka twardość i ślizg deski snowboardowej?

Sama konstrukcja deski to jedno, ale bardzo ważne jest jeszcze to, z jakich materiałów została wykonana i w jakiej technologii. Flex to twardość deski, którą określa się w skali od 1 do 10, gdzie 1 to deska bardzo miękka, a 10 – bardzo twarda. Im mniejszy parametr, tym snowboard będzie łatwiejszy w prowadzeniu i częściej będzie „wybaczał błędy”. Z tego powodu polecany jest początkującym i rekreacyjnym użytkownikom.

Twarda deska pozwoli lepiej utrzymać krawędzie przy dużej prędkości. Podczas skrętu odzyskujemy dużo energii, którą potem możemy wykorzystać na prostej. Nie pozwoli ona jednak na swobodę ruchów i potrafi „skarcić” nawet za najmniejszy błąd. Korzystaj z niej dopiero wówczas, gdy nabędziesz odpowiednich umiejętności.

Warto również zapoznać się z trzema rodzajami ślizgu, które podpowiedzą nam, jak szybko i płynnie możemy poruszać się na danej desce. Ślizg tłoczony (extruded) jest najpopularniejszy i najczęściej spotykany. Nie wymaga ciągłego smarowania oraz używania wysoce specjalistycznych preparatów. Nie zapewni nam jednak oszałamiających prędkości.

Pod tym względem lepiej prezentuje się ślizg spiekany (sintered). Można na nim jechać zdecydowanie szybciej, ale warto tutaj zastosować lepsze smary i przede wszystkim częściej konserwować deskę. Największą prędkość osiągniemy na ślizgu electra (sintered graphite),  jednak bez odpowiednich preparatów nie będzie się on nadawał właściwie do żadnego stylu jazdy.