Klimatyzatory ścienne

Zużycie energii klimatyzatora ściennego jest zależne m.in. od mocy urządzenia, jego klasy, a nawet warunków, w jakich pracuje. Warto podkreślić, że moc urządzenia podawana w kW nie odzwierciedla poboru mocy w trakcie pracy. Często pobór jest nawet trzykrotnie mniejszy niż podawana przez producenta moc.

Średnio klimatyzatory ścienne mogą się cechować poborem mocy na poziomie od 0,6 do 1,1 kW. Chcąc obliczyć koszty pracy klimatyzatora, należy pomnożyć jego realny pobór mocy przez przykładowy dzienny czas pracy, w wyniku czego uzyskamy wynik w kWh. Następnie mnoży się wynik przez koszt 1 kWh według posiadanej taryfy. W ten sposób uzyskamy koszt dziennego użycia klimatyzatora. Dzieląc koszt przez liczbę godzin, otrzymamy kwotę za godzinę pracy klimatyzatora. To zaś pozwala na wyliczanie tygodniowego, czy miesięcznego kosztu pracy klimatyzatora ściennego.

Klimatyzatory split są jednym z rodzajów urządzeń chłodzących, których konstrukcja cechuje się podziałem na dwie jednostki. Moduł wewnętrzny nazywany także parownikiem odpowiada za schładzanie powietrza w pomieszczeniu i jego dystrybucję. Moduł zewnętrzny nazywany też skraplaczem zawiera głośne podzespoły, jak sprężarka i wentylator, które wprawiają w ruch środek chłodzący i odprowadzają przechwycone ciepło. Oba moduły są połączone cienkimi przewodami transportującymi czynnik chłodzący.

Najczęściej klimatyzatory typu split są urządzeniami stacjonarnymi. Cechują się niskim poziomem hałasu we wnętrzu pomieszczenia i stosunkowo dużą wydajnością. Wymiana ciepła poprzez wąskie rurki z czynnikiem chłodzącym nie wymaga wybijania dużych dziur w ścianach na kanały powietrzne, co stanowi jedną z zalet. Jednostki wewnętrzne najczęściej przyjmują formę klimatyzatorów ściennych, a jednostki zewnętrzne mogą być mocowane na ścianach, balkonach, dachach, czy też bezpośrednio na ziemi.

Klimatyzator ścienny i klimatyzator przenośny pełnią tę samą funkcję, ale ich konstrukcja diametralnie się różni. Modele ścienne przede wszystkim nie zajmują miejsca na podłodze, ale też są urządzeniami stacjonarnymi, a więc po zamontowaniu nie można ich swobodnie przenosić. Co więcej, sprzęt tego typu korzysta z dwóch jednostek. Parownik zostaje umieszczony na ścianie w pomieszczeniu i jest połączony przewodami transportującymi czynnik chłodniczy do skraplacza zamontowanego na zewnątrz budynku. Oznacza to potrzebę nawiercenia otworów łączących oba moduły. Zaletą takiego rozwiązania jest m.in. cicha praca w pomieszczeniu.

Klimatyzator przenośny zgodnie z nazwą zapewnia dużą mobilność. Urządzenie można połączyć przewodem z gniazdkiem elektrycznym i chłodzić dowolne pomieszczenie. Modele tego typu są mniej wydajne od klimatyzatorów ściennych i generują większy hałas w związku z umieszczeniem parownika i skraplacza w jednej obudowie. W tych modelach występuje również rura, którą powinno się wyprowadzać ciepłe powietrze z klimatyzatora za okno lub do kratek wentylacyjnych. Modele pozbawione rury odprowadzającej ciepłe powietrze, również występują, ale cechują się mniejszą wydajnością. Przenośne klimatyzatory przede wszystkim będą dobrym wyborem do małych pomieszczeń, które nie wymagają klimatyzacji przez większość dni w roku.

Klimatyzatory ścienne są bardzo wydajnymi urządzeniami, ale ich skuteczność zależy od mocy i powierzchni, w jakiej pracują, a nawet nasłonecznienia danego lokalu. Szacuje się, że przy standardowej wysokości mieszkania wynoszącej ok. 2,5-2,8 m na każde 10 metrów kwadratowych powierzchni należy liczyć 1 kW mocy klimatyzatora. Przykładowo małe mieszkanie o powierzchni 30 m2 wymaga klimatyzatora o mocy 3-3,5 kW.

Trzeba mieć jednak na uwadze, że układ pomieszczenia może sprawiać problemy w dystrybucji chłodnego powietrza. W dużych lokalach i tych o skomplikowanym ułożeniu warto rozważyć montaż klimatyzatora multi split, czyli posiadającego jedną jednostkę zewnętrzną i kilka jednostek wewnętrznych, które będą pracować w oddzielnych pomieszczeniach.